- qarabəniz
- sif. Qarabuğdayı, qaraşın. Qarabəniz qız, oğlan. – Həqiqətdə bu qadınların heç birisi təbrizliyə bənzəmirdi. Bunlar qarabəniz, . . uzunsov çöhrəli qadınlardı. M. S. O..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
qarabəniz
Look at other dictionaries:
qaraqaytan — (Qazax) qarabəniz və incə (qadın). – Yaxşı qaraqaytan gəlindi Sineyvər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qarayandı — (Kürdəmir) qarabəniz. – Əhmədin bir qarayandı qızı var … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
səbz — f. 1) yaşıl; 2) qarabəniz, qaraşın … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
məxmər — is. <ər.> Üzü qısa xovlu parlaq ipək parça. <Əsgər:> Çit, ipək, məxmər, bafta, tafta. . . hər şeyim var. Ü. H.. // Məxmərdən tikilmiş, məxmərdən olan, üzünə məxmər çəkilmiş. Məxmər döşək. Məxmər pərdə. – Abı ipək don geymiş qarabəniz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarabuğdayı — sif. Dərisinin rəngi buğdayı olan, qarabəniz. Gülpəri qısaboylu, dolu əndamlı, qarabuğdayı bir qız idi. S. S. A.. Bəli, Tükəzban xala ortaboylu, ortayaşlı, qarabuğdayı, nə arıq, nə də kök bir kəndli arvadı idi. B. T … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarayanıq — sif. Qarabəniz, qarayağız. Kəlbalı alçaqboylu, gödək qılçaları xeyli içəriyə əyilmiş, qarayanıq bir adam idi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
